Na pytanie o to, czy właściwe jest pisanie od dużej litery form zaimków odnoszących się do pierwszej osoby: Ja, Mnie, Nas, Mój, Naszego itp., czy też wielką literę należy stosować wyłącznie w zaimkach odnoszących się do drugiej osoby, np. Ty, Tobie, Twój (to zgodnie z przekonaniem autorki pytania, spierającej z kimś o tę kwestię ortograficzną), odpowiedziała sekretarz Rady:
[…] ma Pani rację – jedynie formy odnoszące się do adresata (Ty, Ciebie, Twój, Wy, Wasz, Państwo, Pański itp.) zapisuje się w polskich listach wielką literą. Formy wskazujące na nadawcę (ja, my, mnie, mój, nasz itp.) zapisuje się małą literą.
Wynika to z wielowiekowej polskiej etykiety językowej, zgodnie z którą nie podkreśla się wartości swojej osoby, a wręcz się ją umniejsza. Przejawem takiego umniejszania jest np. krygowanie się w sytuacji, gdy ktoś nas chwali (por. – Smaczne ciasto pani upiekła – E, nic takiego, miałam dobry przepis z gazety; – Ładną masz sukienkę – A, to z przeceny).
Jeśli jest Pani zainteresowana związkami ludzkich zachowań społecznych z językiem, to polecam artykuł Małgorzaty Marcjanik pt. „Etykieta językowa”, zamieszczony w tomie „Encyklopedia kultury polskiej XX wieku”, t. II „Współczesny język polski”, pod red. J. Bartmińskiego (Wrocław 1993 i nast.) oraz inne prace tej autorki. Zachęcam także do lektury prac Anny Wierzbickiej, szczególnie jej książki pt. „Język – umysł – kultura”.
2004 r.