W lipcu 2010 r. pożegnaliśmy prof. dr hab. Irenę Bajerową.
W imieniu przewodniczącego, Prezydium i całej Rady Języka Polskiego składam hołd pamięci profesor Ireny Bajerowej za Jej pracę na rzecz poznania, rozumienia, doskonalenia i urody polszczyzny, dla wzbogacania świadomości i zachowania językowego Polaków.
Każdy z nas jest uczulony na jakiś typ niepoprawnej formy językowej, tzn. – jak pisała prof. Bajerowa – „na nieprzyjemne błędy w szczególny sposób obrażające podstawowe zasady języka polskiego, a częste niestety w języku oficjalnym, który powinien stanowić wzór poprawności”.
Oto w różnych specjalnych, ważnych tekstach, jak nadawanie godności, tytułów, nagród, a także w półoficjalnych tekstach klepsydr i zwrotów kondolencyjnych autorzy nie odmieniają nazwiska osoby wymienionej w tekście, zachowując formę mianownikową zamiast dopełniacza, celownika czy innego tu potrzebnego przypadka. Słyszy się też błędy w ogłoszeniach kościelnych czy w obwieszczeniach ustnych różnych władz. (…)
Profesor Bajerowa apelując do przedstawicieli różnych urzędów, instytucji i do duchownych, aby w ustnych ogłoszeniach nie zaniedbywali odmieniania nazwisk, pisała:
„Odmiana rzeczowników jest prastarą właściwością języka polskiego – nie zubożajmy go przez zanik tej cechy.”
Niedawno dostałem od profesor Bajerowej kopertę wycinków prasowych z przykładami takich nieodmienianych brzydactw. Niech Pan z tym coś zrobi, Panie Walery. Tego nie wolno tolerować. Traktuję te słowa jako ostatnie życzenie świętej pamięci Ireny Bajerowej. I jednocześnie jako ostatnią zadaną mi przez nią lekcję. Ona bowiem jeszcze jako mgr Irena Klemensiewiczówna – taki mam wpis w indeksie – uczyła mnie abecadła językoznawczego, bo uczestniczyłem w pierwszych prowadzonych przez Nią ćwiczeniach z opisówki 61 lat temu, potem opiniowała do druku moje książki, a przez parę lat była moim wspaniałym szefem w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach. Chcę pozostać jej dobrym uczniem, więc powtarzam:
„Odmiana rzeczowników jest prastarą właściwością języka polskiego – nie zubożajmy go przez zanik tej cechy.”
Tak, czcigodna Pani Profesor, tego nie będziemy tolerować. Przyrzekamy.
prof. dr hab. Walery Pisarek