Tłumaczka UE spytała o „kwestię użycia przypadków w wyliczaniu. Najlepiej będzie przedstawić ten problem na przykładzie:
Działania te obejmują:
− analizę kosztów,
− obsługę systemów,
− instalację urządzeń, itp.
Działania te obejmują następujące elementy:
− analiza kosztów,
− obsługa systemów,
− instalacja urządzeń, itp.
Pytanie brzmi: czy użycie wyrazu „następujące” pozwala na późniejsze wymienianie elementów w mianowniku, czy też należałoby jednak w tej sytuacji zastosować biernik? Być może powyższy przykład nie jest zbyt skomplikowany, niemniej pojawia się mnóstwo tekstów zawierających wyliczenia na wiele nawet stron (albo też wyliczenia obcych nazwisk) i możliwość użycia mianownika znacznie uprościłaby proces tłumaczenia.
I drugie pytanie, tym razem o związek frazeologiczny: czy uzgodnienia mogą zapadać? Spotkałam się z takim związkiem, wydaje mi się jednak, że jest nieprawidłowy. Zapadać może decyzja, postanowienie. A uzgodnienia? Być może „przyjmuje się”?”. Odpowiedział jej prof. A. Markowski:
[…] w cytowanych przykładach należy jednak zastosować formę biernikową, także po sformułowaniu „Działania te obejmują następujące elementy”, czyli należy napisać:
„Działania te obejmują następujące elementy:
- analizę kosztów,
- obsługę systemów,
- instalację urządzeń,” itp.
Oczywiście lepiej użyć sformułowania prostszego, czyli:
„Działania te obejmują:
- analizę kosztów,
- obsługę systemów,
- instalację urządzeń,” itp.,
skoro i tak nie unikniemy form biernikowych, w wypadku rzeczowników żeńskich i męskich żywotnych innych niż mianownikowe.
Co do łączliwości wyrazu uzgodnienia, to podzielam Pani opinię: uzgodnienia się przyjmuje. Takie połączenie notuje też jako przykład „Uniwersalny słownik języka polskiego PWN” w haśle uzgodnienie: „Komisja wspólna przyjęła siedem uzgodnień dotyczących polityki płacowej”.
2005 r.