Prowadzenie: Jarosław Klejnocki. Referaty: Piotr Śliwiński („Język poezji współczesnej”), Dariusz Nowacki („Styl niewidoczny”). Paneliści: Tomasz Piątek (pisarz, krytyk literacki, publicysta), Dariusz Sośnicki (poeta, publicysta, redaktor w wydawnictwie WAB).
Liczba słuchaczy: 23 osoby.
Tezy Śliwińskiego: przemiana lat 80/90 nie tak radykalna, jakbyśmy chcieli (tj. kontynuacja licznych dawnych stylistyk, przemiana raczej społeczno – polityczna niż estetyczna); dostrzegalna w latach „lingwizacja” poezji. Zamiast tematów ideowych i innych – praca nad swoistością języka jako materii tworzenia i tworzywa (Lipska, Andrzej Sosnowski, Joanna Mueller, Marta Podgórnik). Retoryka – jako czołowa antywartość w ujęciu licznych poetów nowszych generacji. Język zajmuje miejsce tematu – jako „bohater” i przedmiot poezjomania. To wszystko zaś skutek „depolityzacji” i dezideologizacji” literatury a zwłaszcza poezji.
Tezy Nowackiego: styl współczesnej prozy zostaje „zjedzony” przez temat, zwłaszcza ideologiczny. Wartościowanie książek: wedle kryterium ideowego a nie językowego („złe” językowo powieści bywają dobrze oceniane przez ideologicznie zorientowanych krytyków, mimo że są – na poziomie stylu – fatalne (omawiany przykład: „Dolina nicości” Bronisława Wildsteina). Rozmaite przykłady „wpadek” redakcyjnych oraz przykłady „upgreadowania” redakcyjnego na przykładzie działań wydawnictwa WAB. Inne zagadnienie: formatowanie Literatury (zwłaszcza rozrywkowej) wedle gustów (także językowych)literackich i marketingowych oczekiwań.
Dyskusja panelowa: Piątek i Sośnicki odnieśli się w dyskusji do tez Śliwińskiego i Nowackiego w kontekście ich własnej praktyki twórczej oraz strategii wydawniczych.
dr Jarosław Klejnocki